Μόνικα: «Όσο αλλάζει η ζωή μου, αλλάζει και η μουσική μου»

Δημοσιεύτηκε στις 08 Ιουλίου 2025

Συνέντευξη στον Μιχάλη Χριστοδούλου

Με πάνω από δύο δεκαετίες δημιουργίας, η Μόνικα συνεχίζει να εξελίσσεται, να πειραματίζεται και να συγκινεί. Από το πρώτο της τραγούδι στα 13 της μέχρι την παγκόσμια αναγνώριση, από τη φοιτητική μελαγχολία στο "Avatar" ως τη μητρότητα και την ωριμότητα του σήμερα, η μουσική της παραμένει βαθιά προσωπική, ειλικρινής και κινηματογραφική. Μιλήσαμε μαζί της λίγο πριν την επιστροφή της στην Κύπρο για ένα ακουστικό live με συναισθηματικό βάθος και μας αποκάλυψε όλα όσα την εμπνέουν, τη συγκινούν και την κρατούν πάντα αληθινή.

Έχεις πλέον διανύσει πάνω από 15 χρόνια στη μουσική. Τι νιώθεις ότι σε έχει αλλάξει περισσότερο ως δημιουργό;
Θα έλεγα πάνω από 20 χρόνια μιας και από 13 χρονών έγραφα τραγούδια και έπαιζα μουσική σε συναυλίες με την μπάντα του αδερφού μου. Το καλό λοιπόν σε όλο αυτό το ταξίδι είναι ότι έχω περάσει μέσα από τόσα διαφορετικά είδη μουσικής, έχω δοκιμάσει τον εαυτό μου σε τόσα πολλά διαφορετικά projects, θεατρικά έργα, ταινίες, ροκ, φολκ, ντίσκο, ελληνικά άλμπουμς, συνεργασίες κτλ όπου βρίσκω όλο και πιο καθαρά αυτό που πραγματικά με κάνει χαρούμενη. Και αυτό είναι οι κινηματογραφικές μελωδίες. Οι μεγάλες μελωδίες που με συγκινούν και με κάνουν να ονειρεύομαι.

Από το άλμπουμ Avatar και το Exit, μέχρι το Secret in the Dark και το πρόσφατο I’m Proud, ακούμε κάθε φορά και μια άλλη πλευρά σου. Πώς γεννιέται κάθε σου «μουσικός εαυτός»;
Έχει να κάνει με την πορεία της ζωής. Για μένα η μουσική ήταν ανέκαθεν ο πιο όμορφος και ειλικρινής τρόπος να περιγράψω την καθημερινότητά μου, τις βαθιές μου σκέψεις και συναισθήματα. Πράγματα που ίσως στην πραγματική ζωή αδυνατούσα να εκφράσω. Στο Avatar ήμουν μία ερωτευμένη φοιτήτρια, με πολλά όνειρα αλλά και ανησυχία για το μέλλον, πιο μετά με το Exit συνειδητοποίησα ότι η μουσική είναι η ζωή μου, πάτησα πιο γερά στα πόδια μου και έγραψα τραγούδια που ίσως στο πειραματικό Avatar δεν τολμούσα να ηχογραφήσω. Με το Secret in the dark ανοίχτηκα στην Αμερική και την Ευρώπη, έκανα μεγάλες περιοδείες και παρουσίασα την μουσική μου προσωπικότητα σε όλον τον κόσμο. Εκεί έξω μου έλειψε η Ελλάδα και οι όμορφες αναμνήσεις από τη χώρα μου έγιναν «Ο Κήπος είναι Ανθηρός». Στο Proud ήμουν πια μια μητέρα 2 παιδιών με την αγάπη και όρεξη για μουσική. Ο επόμενος δίσκος θα είναι και πάλι το παρόν μου, μια πιο ώριμη μουσικός που έχει ανάγκη όμορφα τραγούδια και κινηματογραφικά όνειρα, να καταφέρω να πω αυτό που νιώθω με ειλικρίνεια ώστε για μια ακόμη φορά να συνδεθώ με τον κόσμο εκεί έξω.

Έχεις ζήσει και δημιουργήσει και στην Ελλάδα και στην Αμερική. Τι έχει αφήσει το καθένα από αυτά στη μουσική σου;
Η Ελλάδα είναι η πηγή μου, η βάση μου. Η Αμερική μου έμαθε τον μεγάλο ορίζοντα, να σκέφτομαι πιο ανοιχτά, χωρίς τον φόβο ότι κάποιος θα με κρίνει. Στην Ελλάδα γεννιούνται οι ιδέες και στην Αμερική αναπλάθονται με γρήγορο ρυθμό με ωραίες πολυπολιτισμικές παραγωγές και ιδέες.

Πώς θα χαρακτήριζες την Μόνικα ως καλλιτέχνη και δημιουργό;
Είμαι σίγουρα πιο ευαίσθητη από ότι δείχνω. Παρακολουθώ όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, τα παίρνω λίγο πιο σοβαρά από ότι πρέπει καμιά φορά αλλά εκεί έξω οι ιδέες μου και τα συναισθήματά μου θα εκδηλωθούν μόνο μέσα από τα τραγούδια μου. Καμιά φορά σκέφτομαι όλα όσα έχω ζήσει και τι μου έχουν αφήσει μέσα μου. Δεν νιώθω πως έχω καταφέρει κάτι ιδιαίτερο αλλά νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει και την αγάπη που έχω εισπράξει. Ελπίζω με τα τραγούδια μου να έχω καταφέρει να ανταποδώσω αυτή την αγάπη εκεί έξω πίσω στους ανθρώπους που τόσα χρόνια με ακούν και με στηρίζουν.

Πώς γεννιέται μία μουσική, ένα τραγούδι κάθε φορά για την Μόνικα;
Σε ανύποπτο χρόνο. Δεν έχω καμία τεχνική ή συνταγή. Συνήθως όταν ηρεμώ, όταν οδηγώ ή όταν ξαπλώνω έρχονται ιδέες τις οποίες και ηχογραφώ επί τόπου στο κινητό και αργότερα στο στούντιο μου θα τις ολοκληρώσω σαν μελωδία και τραγούδι. Αλλά έχουν υπάρξει φορές, όπως με τo Οver the hill, Yes I do, Στάλα και Proud που έχουν έρθει επί τόπου ολοκληρωμένα, δηλαδή τα είχα γράψει μέσα σε 10 λεπτά, μελωδία, στίχους, όλα.

Πώς θα χαρακτήριζες την σημερινή εικόνα του τραγουδιού τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα.
Έχουμε επιστρέψει πίσω στα singles, συνήθως ραδιοφωνικά χιτς που δεν κρατούν για πολύ καιρό. Επίσης υπάρχει to AI και πάλι όλες οι πλατφόρμες έχουν μπερδευτεί λιγάκι. Εγώ όμως παραμένω αισιόδοξη και πιστεύω πως όσες μορφές και να αλλάξει η μουσική, τα καλά τραγούδια αγγίζουν τον κόσμο και μπορούν να γίνουν διαχρονικά. Απλά είναι λίγο πιο σπάνιο να τα βρείς πλέον.

Επιστρέφεις στην Κύπρο για συναυλία τον Ιούλιο. Τι να περιμένει το κυπριακό κοινό από αυτό το live;
Στην Κύπρο έχω παίξει αρκετές φόρες με την μπάντα μου αλλά ποτέ δεν παρουσίασα το αγαπημένο μου ακουστικό σετ όπως έκανα κάποτε στην Μικρή Επίδαυρο και πρόσφατα στο Ωδείο Αθηνών. Πραγματικά απολαμβάνω αυτό το είδος συναυλίας και θεωρώ πως και το κοινό βιώνει κάτι μοναδικό, κάτι πολύ πιο βαθύ και ταξιδιάρικο.

Αν μπορούσες να περιγράψεις την αίσθηση ενός καλοκαιρινού live σε μια φράση, ποια θα ήταν;
Κλειστά μάτια, χαμόγελο, αγκαλιές και αστέρια.

Έχεις πει στο παρελθόν ότι γράφεις όταν πονάς ή όταν αγαπάς. Πώς είναι το γράψιμο για σένα σήμερα;
Τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει δυσκολίες σε διάφορους τομείς της ζωής μου αλλά είμαι αρκετά ευτυχισμένη ώστε να πω ξεκάθαρα πως υπερισχύει η αγάπη. Να δίνω και να παίρνω. Έχω μία υπέροχη οικογένεια, μια γαλήνη και ηρεμία στην καθημερινότητά μου, έχω όνειρα και φιλοδοξίες αλλά επειδή πλέον πατώ σε γερές βάσεις εμπειρίας, δεν φοβάμαι κάτι, αρκεί να είμαστε καλά και να βρω το κατάλληλο κίνητρο και timing για να δημιουργήσω τα επόμενα μουσικά βήματα.

Υπάρχει κάποιο τραγούδι σου που νιώθεις ότι “σου έσωσε τη ζωή”;
Καλή ερώτηση. Ενώ το Over the hill και το Bloody Something είναι αυτά που γέννησαν τη μουσική μου ζωή, θα έλεγα ότι το κομμάτι Secret in the dark είναι αυτό που έσωσε την αγάπη μου για μουσική, το πάθος μου, μου άνοιξε καινούργιους δρόμους και συνεργασίες κι έτσι ξαναγεννήθηκα.

Πόσο δύσκολο ή απελευθερωτικό είναι να μιλάς για προσωπικά σου θέματα μέσα από τους στίχους;
Είναι υπέροχο. Η όλη διαδικασία είναι κάτι σαν ψυχανάλυση. Σαν να διαβάζεις το προσωπικό σου ημερολόγιο και συνειδητοποιείς τι πραγματικά θέλεις, τι σου φταίει ή αν ήταν απλά μια κακή ή όμορφη μέρα.

Ετοιμάζεις κάτι καινούριο αυτή την περίοδο; Ίσως ένας νέος δίσκος ή συνεργασία;
Δεν έχω σταματήσει να δημιουργώ, έχω ετοιμάσει το υλικό για τον επόμενο δίσκο και 2 ακόμη projects που είναι πιο κινηματογραφικά. Θα τα μάθετε ελπίζω σύντομα!

Μετά από τόσες σκηνές και ταξίδια, τι σε κρατά ακόμη να ανεβαίνεις στη σκηνή με την ίδια δίψα;
Όταν ανεβαίνω στη σκηνή είναι σαν να πετάω. Σαν να περνάω σε άλλη διάσταση, τα ξεχνάω όλα και απλά ταξιδεύω. Δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω, αλλά είμαι πολύ ευτυχισμένη εκείνες τις στιγμές. Η μόνη μου ανησυχία είναι μήπως προκύψουν τεχνικά προβλήματα ή αρχίσω και σκέφτομαι πρακτικά πράγματα (τύπου να πρέπει να θυμηθώ να κάνω σήμα στον μπασίστα για την παύση γιατί ξέχασα να το πω στη πρόβα, χιχι) κτλ ώστε να μη καταφέρω να «αφεθώ». Αλλά συνήθως μετά το τρίτο-τέταρτο τραγούδι δεν με νοιάζει τίποτε άλλο παρά να τραγουδήσω και να ηρεμήσω με τις μελωδίες.

Αν δεν ήσουν μουσικός, τι θα ήθελες να είσαι;
Αθλήτρια φυσικά! Ιδανικά σε κάποιο ομαδικό άθλημα γιατί μου αρέσει πολύ η συνεργασία και ο κοινός στόχος μιας ομάδας.

Πώς μοιάζει μια ιδανική μέρα για σένα, όταν δεν έχεις πρόβες, ηχογραφήσεις ή συναυλίες;
Να περάσω το πρωινό με τα παιδιά μου και τον άντρα μου, να παίξουμε τένις, να κολυμπήσουμε και το απόγευμα να κλειστώ στο στούντιο για να ακούσω δυνατά μουσική ή να πειραματιστώ με ιδέες. Το βραδάκι να έρθουν φίλοι μας σπίτι και να γελάσουμε με όμορφες ιστορίες.

Ποιο τραγούδι άλλου καλλιτέχνη θα ήθελες να έχεις γράψει εσύ;
“Yous Song” του Elton John.

Αν η ζωή σου ως τώρα ήταν ταινία, ποιος θα έγραφε το soundtrack;
Χαχα, επίσης ωραία ερώτηση. Δεν υπάρχει καλύτερος από τον John Williams. Αλλά δεν ξέρω αν θα είχε βρει τον χρόνο και το ενδιαφέρον να ασχοληθεί μαζί μου μέσα σε τόσα αριστουργήματα που έχει δημιουργήσει!

Η συναυλία της Μόνικα θα πραγματοποιηθεί το Σάβατο 12 Ιουλίου, Θέατρο Ριάλτο, Λεμεσός, 21.00. Εισιτήρια:ΕΔΩ