Δημοσιεύτηκε στις 13 Μαΐου 2020
Ναι, δεν είναι το ίδιο. Το θέατρο είναι πρωτίστως η ατμόσφαιρά του, η ζωντάνια του, η επικοινωνία ανάμεσα στην πλατεία και την σκηνή, το εφήμερο της ιστορίας που χτίζεται κάθε βράδυ για να γκρεμιστεί και να χτιστεί ξανά την επόμενη μέρα, και όλα αυτά η μαγνητοσκόπηση τα καταστρατηγεί.
Όμως, μεγάλο όμως, οι παραστάσεις που κυκλοφορούν πια ελεύθερες στο ίντερνετ είναι το τέλειο αντίδοτο για τις 50 και βάλε μέρες που περνάμε χωρίς θέατρο. Είναι, επίσης, πολλές από αυτές σπουδαίες, ιστορικές παραστάσεις που πρέπει να δεις ή να θυμηθείς, ακόμα και αν τις είχες ξαναδεί τότε που ανέβηκαν. Σου ξαναδιαλέξαμε πέντε από αυτές, για τα βράδια που θα μείνεις μέσα.
Τρωάδες του Θεόδωρου Τερζόπουλου
Αν δεν έχεις ξαναδεί ποτέ παράσταση του Τερζόπουλου, ετοιμάσου για μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία, μια προσέγγιση της σωματικότητας και του ήχου που έχει κάνει τον πλανήτη (ναι, δεν υπερβάλλουμε, τον πλανήτη από την Κίνα ως τη Νέα Υόρκη που ανεβαίνουν οι παραστάσεις του Τερζόπουλου) να μιλά για μια συγκεκριμένη θεατρική σχολή. Οι αριστουργηματικές Τρωάδες του Ευριπίδη ανέβηκαν στο Αρχαίο Θέατρο των Δελφών το καλοκαίρι του 2018. Στην παράσταση ακούγονται έξι διαφορετικές γλώσσες –υπότιτλοι είναι διαθέσιμοι στα ελληνικά και τα αγγλικά. Κλικ εδώ, ως τις 17 Μαΐου.
Η τραγική ιστορία του Άμλετ, ενός πρίγκιπα της Δανίας του Έκτορα Λυγίζου
Πόσο σίγουροι είμαστε για τις επιθυμίες μας; Για τις αποφάσεις μας; Για τις πράξεις μας; Αυτά είναι, λέει ο σκηνοθέτης, τα βασικά ερωτήματα που θέτει ο Σαίξπηρ με τον Άμλετ του, παίρνοντας μια τυπική ιστορία εκδίκησης και μετατρέποντάς την σε ψυχογράφημα αιώνες πριν ανακαλυφθεί η ψυχαναλυτική προσέγγιση. Η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Έκτορας Λυγίζος στο Θέατρο του Νέου Κόσμου είναι «μια καινούρια διασκευή για έξι ηθοποιούς, που ακολουθώντας πιστά την πλοκή του έργου επιχειρεί να ανακαλύψει τους μηχανισμούς του». Πρωταγωνιστούν οι Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Έκτορας Λυγίζος, Άρης Μπαλής, Ηρώ Μπέζου, Αινείας Τσαμάτης. Κλικ εδώ.
Το Γάλα του Νίκου Μαστοράκη
Το πολυσυζητημένο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη που σκηνοθέτησε για το Εθνικό Θέατρο ο Νίκος Μαστοράκης το 2006 μιλά για τη μετανάστευση, τη σχιζοφρένεια, τον κοινωνικό ρατσισμό, τη βία, την ελπίδα και τις σχέσεις που μας καθορίζουν. Αν δεν το έχεις δει μην το χάσεις, αν το έχεις δει ξαναδές το, πάντα έχει καινούρια πράγματα να σου πει. Εξαιρετικοί στους τέσσερις ρόλους του έργου οι Μάνια Παπαδημητρίου, Γιάννος Περλέγκας, Κωνσταντίνος Παπαχρόνης, Μαρία Παπαστεφανάκη. Κλικ εδώ.
Βάκχες του Άρη Μπινιάρη
Άλλη μια πολύ ιδιαίτερη θεατρική γραφή: Ο Άρης Μπινιάρης φτιάχνει παραστάσεις ηλεκτρισμένες, με δυνατές μουσικές, σινθεσάιζερ και κιθάρες που μπαίνουν στην πρίζα, έντονη σωματικότητα και στίχο βασισμένο μόνο στα αρχαία κείμενα –όταν πρόκειται για αρχαίες τραγωδίες. Οι Βάκχες του Ευριπίδη γίνονται το ιδανικό υλικό για μια τέτοια παράσταση, με τον σκηνοθέτη να προσεγγίζει τη σύγκρουση μεταξύ του θεού Διονύσου και του βασιλιά Πενθέα σαν έναν οργισμένο ύμνο πάνω στο διχασμό της ανθρώπινης ψυχής, τη λογική και το ένστικτο. Πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Γάλλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Λούλης, Αμάλια Μπένετ, Εύη Σαουλίδου. Κλικ εδώ, ως τις 14 Μαΐου.
Ρινόκερος του Γιάννη Ιορδανίδη
Ιστορική παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, από το μακρινό 1997, με all star θίασο: Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Πέγκυ Σταθακοπούλου, Γιώργος Μοσχίδης, Μαρία Κωνσταντάρου, Γιάννης Ροζάκης, Νταίζη Σεμπεκοπούλου, Στέλιος Λιονάκης. Η υπόθεση του εμβληματικού έργου του Ευγένιου Ιονέσκο έχει ως εξής θα σου ακουστεί, αν δεν την ξέρεις, ανατριχιαστικά οικεία: Οι κάτοικοι μιας μικρής πόλης προσβάλλονται, ο ένας μετά τον άλλον, από μια παράξενη ασθένεια, την ρινοκερίτιδα. Αυτή η αρρώστια, άγνωστη μέχρι εκείνη τη στιγμή, είναι απ’ ότι φαίνεται αθεράπευτη, χωρίς όμως να είναι και θανατηφόρα. Πονοκέφαλοι, φλεγμονές του λαιμού, βραχνάδα και αλλοίωση της φωνής, κρίσεις μανίας αποτελούν τα προειδοποιητικά μηνύματα της νόσου, που συνοδεύονται από απότομες αλλαγές απόψεων και νοοτροπίας. Τελικά, τα πρόσωπα που έχουν μολυνθεί γίνονται αγνώριστα, τόσο φυσικά όσο και ψυχικά, σε τέτοιο βαθμό ώστε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για πραγματική μεταμόρφωση. Κλικ εδώ.
Σχετικά
Διεθνής Ημέρα Χορού: Το μήνυμα για το 2025 από τον σπουδαίο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ
Ο σπουδαίος χορευτής και χορογράφος έχει επιλεγεί φέτος από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΙΘ για τη συγγραφή του Μηνύματος για τη Διεθνή Ημέρα Χορού 2025 που γιορτάζεται στις 29 Απριλίου
Θέλω να δω τον Πάπα: Η οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη έρχεται στον ΘΟΚ
Η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής φέρνει στην Κύπρο για τρεις μοναδικές παραστάσεις
«Η Μπαλάντα της Φρίκης» επιστρέφει για μία ακόμα παράσταση
Το έργο αφηγείται– με σπαρακτική δύναμη και αφοπλιστική αλήθεια– την προσωπική μαρτυρία μιας γυναίκας που βασανίστηκε απάνθρωπα κατά τη διάρκεια της Χούντας
Δυο τελευταίες παραστάσεις για την οικογενειακή παράσταση «Μια φούστα παραμύθκια»
Λόγω αυξημένης ζήτησης η τεράστια φούστα επιστρέφει επί σκηνής
Πάμε Θέατρο: Οδηγός με 20 ενδιαφέρουσες παραστάσεις μέχρι το καλοκαίρι
Οι σκηνές του νησιού γεμίζουν ήχους, φώτα και χειροκροτήματα
"Συνταγή δυστυχίας": Μια παράσταση για πικρή εξερεύνηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς
Βασισμένη στο εμβληματικό βιβλίο του Paul Watzlawick «Φτιάξε τη Δυστυχία σου Μόνος σου»
H Alpha Square ανεβάζει το έργο "Παίρνοντας θέση" του Ρόναλντ Χάργουντ
Η Ζώνη Αμερικανικής Κατοχής στο Βερολίνο σε κτίριο του 1926 στην Λευκωσία
"Φουκού": Το νέο καλοκαιρινό έργο του Φώτη Γεωργίδη που μιλάει με χιούμορ για όσα μας καίνε
Η προπώληση ξεκίνησε
Το Υπόγειο Θεατρήρι ανεβάζει "Το ημέρωμα της Στρίγγλας"
Το έργο είναι βασισμένο στο εμβληματικό θεατρικό του Γουίλιαμ Σαίξπηρ
Η OPEN ARTS παρουσιάζει στο Περιβόλι, την κωμωδία του Σαίξπηρ ''Δωδέκατη Νύχτα''
Η επιστροφή στην κανονικότητα κρέμεται από μία κλωστή
Χορικά Ύδατα: Η καλοκαιρινή παραγωγή του ΘΟΚ, σε κείμενο-σκηνοθεσία της Λίνας Νικολακοπούλου
Με ένα "δυνατό" καστ αποτεούμενο από τους Αννίτα Σαντοριναίου, Αλέξανδρο Μπουρδούμη, Στέλα Φυρογένη κ.ά.
