Δημοσιεύτηκε στις 03 Οκτωβρίου 2017
Κύπρος, Ιούλιος 1974…. Πραξικόπημα – τουρκική εισβολή!...
Μια σύγχρονη συγκλονιστική τραγωδία στην οποία δεν έχει επέλθει ακόμα η “κάθαρσις”!
Ο περίπλοκος ψυχισμός μιας χαροκαμένης μάνας που πιστεύει και δεν πιστεύει την απώλεια του γιου της, που ζει με τις παραισθήσεις της ύπαρξής του, αλλά και τη συναίσθηση του πικρού άδικου χαμού του.
Ένας αθέατος γάτος – σύμβολο της μορφής του άδικα σκοτωμένου γιου.
Ένα έργο του Γιώργου Νεοφύτου το οποίο υπερβαίνει τη χρονική στιγμή της καταγραφής των γεγονότων του, και εκτείνεται στην επικαιρότητα του σήμερα και στην προοπτική ενός καλύτερου αύριο. Η ενσάρκωση της μάνας με τον αδικοχαμένο γιο γίνεται η υποστασιοποίηση της δικαιοσύνης, υψώνει τη φωνή της προς τους δικαστές της γης και όλης της οικουμένης: «Δεν ζητώ τον οίκτο σας, κύριοι δικαστές. Δεν ζητώ τον οίκτο κανενός. Ζητώ δικαιοσύνη για τον γιο μου. Για να έχει νόημα ο θάνατός του. Δεν είναι εκδίκηση που ζητώ, κύριοι δικαστές. Ζητώ μονάχα να τιμωρήσετε τους δολοφόνους του γιου μου. Δικαιοσύνη… δικαιοσύνη ζητώ. Για να μπουν τα πράματα στη… σωστή τους θέση… Για να μην χαμηλώνω…ΕΓΩ…τα μάτια, όταν τους βλέπω… Να μάθουν όλοι ποιο είναι τ’ άδικο και ποιο είναι το σωστό… Για να μην ξανάρθουν, κύριοι δικαστές…Για να μην ξανάρθουν».
Λίγα λόγια για την Ελεονώρα Βασιλείου
Τον ρόλο της Μαρίας ανέλαβε η Ελεονώρα Βασιλείου. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (2017) και του University of Leeds (2013) στον Χρηματοοικονομικό Κλάδο. Μεγαλώνοντας σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον, με πατέρα ηθοποιό, δεν μπορούσε να παρεκκλίνει από τον δρόμο του θεάτρου. Τελειώνοντας τις σπουδές της στην Αγγλία, έδωσε εξετάσεις για τη δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Επιστρέφοντας στην Κύπρο, παρέα με την αδελφή της Πηνελόπη και τον πατέρα της Ανδρέα Βασιλείου, επίσης ηθοποιοί και οι δύο, αποφάσισαν να δημιουργήσουν το δικό τους θεατρικό εργαστήρι, που λειτουργεί στη Λευκωσία και στη Λεμεσό. Από προηγούμενες εμφανίσεις της στο θεατρικό σανίδι, ξεχωρίζουν οι παραστάσεις της σχολής που συμμετείχαν επίσης σε θεατρικά φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκαν στην Καβάλα και στη Θεσσαλονίκη αλλά και οι παραστάσεις διπλωματικών εξετάσεων της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ στα έργα «Εκκλησιάζουσες», Αριστοφάνης (σκην. Γιάννης Ρηγας, 2014), «Σεφέρης» (σκην. Γιαννης Ρήγας, 2016), «Ηλέκτρα» Σοφοκλή (σκην. Μιχάλης Σιωνας, 2017), «Κόρτο υλ», Ούγκο Πραττ (σκην. Γιάννης Ρήγας, 2017), «Μανώλη» Γιώργου Νεοφύτου (σκην. Ελεονώρα Βασιλείου, 2017).
Η δική της ματιά
«Έγινε μια προσπάθεια να προσεγγίσω ένα χαρακτήρα τόσο διαφορετικό από μένα, -κοινωνικά, βιωματικά, ιστορικά, ηλικιακά. Η κ. Μαρία είναι μια μάνα που κουβαλάει πόνο, ανυπέρβλητο πόνο. Έζησε το πόλεμο, πόνεσε στο πόλεμο, αδικήθηκε από τον πόλεμο. Έτσι πρώτο μου μέλημα είναι να μεταφέρω ως ηθοποιός επάνω στη σκηνή έναν αληθινό χαρακτήρα, γιατί είναι υπαρκτός ακόμα και σήμερα.
Αυτή η γυναίκα δεν είναι δραματική, αλλά τραγική. Είναι ένας σύγχρονος τραγικός χαρακτήρας. Μια μάνα που άδικα χάνει το παιδί της και ο μόνος λόγος που ακόμα ζει, είναι γιατί περιμένει την εκδίκαση των ενόχων. Επομένως δεν θα μπορούσε να είναι παρά μόνο μια τραγική φιγούρα και αυτή την κατεύθυνση επιλέξαμε.
Την κ. Μαρία του έργου την διάβασα σε ιστορικά βιβλία, την μελέτησα μέσα από ντοκιμαντέρ, την είδα σε εικόνες, την άκουσα σε ιστορίες για να την καταλάβω, να καταλάβω το τότε. Δεν έζησα τα γεγονότα. Έχω όμως αναφορές και παραδείγματα που με βοήθησαν, ας πούμε, να κατανοήσω το χαρακτήρα. Πειραματίστηκα με τα ίδια τα εκφραστικά μου μέσα. Ως προς την κινησιολογία του ρόλου και τη χρήση του σώματος έτσι ώστε να μοιάζω με γριά.
Ωστόσο, σε όλη αυτή την περίοδο έρευνας γύρω από αυτό το χαρακτήρα, αντιλήφθηκα ότι η απλότητα ήταν τελικά και το μεγαλύτερο κλειδί, για να κατανοήσω εις βάθος το ρόλο.
Η σκηνοθετική προσέγγιση είναι λιτή. Θέλουμε να επικεντρωθούμε και να αναδείξουμε τον ψυχισμό αυτού του χαρακτήρα, τα όσα πέρασε, τα πάθη της, τα δεινά της. Χρησιμοποιήσαμε μόνο ένα σκηνικό αντικείμενο – μια πολυθρόνα/καρέκλα και τη δυνατότητα των φωτιστικών μέσων».
Παραστάσεις
Λευκωσία
Πότε: 20, 21, 26 Οκτωβρίου στις 20:30
Πού: Artos Foundation, Λευκωσία
Διεύθυνση : Άγιων Ομολογητών 64, 1080 Λευκωσία
Για πληροφορίες: 96672407
Λεμεσός
Πότε: 2 Δεκεμβρίου στις 20.30 και 3 Δεκεμβρίου στις 18.30
Πού: Tεχνοχώρος Ε.Θ.Α.Λ, Λεμεσός
Για πληροφορίες: 96672407
Διεύθυνση : Φραγκλίνου Ρούσβελτ 76, Ακίνητα Δήμου-Κτίριο ΣΑΛΑ, 3840, Λεμεσός
-
Ίδρυμα ARTος
26 Οκτωβρίου 2017
-
Τεχνοχώρος Ε.Θ.Α.Λ.
03 Δεκεμβρίου - 04 Δεκεμβρίου 2017
-
Ίδρυμα ARTος
20 Οκτωβρίου - 21 Οκτωβρίου 2017
Σχετικά
Το έργο "Ποιος ανακάλυψε την Αμερική" παρουσιάζει η Θεατρική Ομάδα Tabula Rasa
Το έργο αφιερώνεται στη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη που είναι και η συγγραφέας του
Η Θεατρική Σκηνή Παρέμβασις παρουσιάζει το έργο "Οβιδίου Ηρωίδες"
Μια εναλλακτική παράσταση, βασισμένη στις Ηρωίδες του Ρωμαίου ποιητή Οβιδίου
Ηρακλής: Ένα φαντασμαγορικό μιούζικαλ που θα τρελάνει μικρούς και μεγάλους
Από τα παραμύθια... στη σκηνή!
Η θεατρική ομάδα Garage γιορτάζει τα 15χρονα της με το έργο «Η Πεταλούδα»
Σε διασκευή του Άκη Κλεάνθους και σε σκηνοθεσία του Μάριου Ζησίμου
Φοίνισσες του Ευριπίδη: Η καλοκαιρινή παραγωγή του ΘΟΚ κάνει πρεμιέρα τον Ιούλιο
Σε σκηνοθεσία Μαγδαλένας Ζήρα
Το θεατρικό "Seven Jewish Children" (Ένα έργο για τη Γάζα) ανεβαίνει στο Κτήριον 53 στη Λευκωσία
Ενα έργο που αναγκάζει το θεατή να αντιληφθεί την σιγή του ως συνενοχή
"Έφυγε" ο Κύπριος ηθοποιός Σώτος Φιλιππίδης
Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 76 ετών, άφησε ο αγαπημένος Κύπριος ηθοποιός, Σώτος Φιλιππίδης
Πέθανε η γνωστή Ελληνίδα ηθοποιός, Άννα Παναγιωτοπούλου
Πέθανε σε ηλικία 76 ετών η ηθοποιός Άννα Παναγιωτοπούλου
Μια και μοναδική βραδιά γεμάτη τέχνη, με τους Βαρνάβα Κυριαζή και Ανδρέα Αραούζο
Επετειακή θεατρική ανασκόπηση στη Λεβέντειο, σε συνεργασία με την Alpha Square
Παγκόσμια Ημέρα Χορού: Το φετινό μήνυμα της Μαριανέλα Νούνιες
29 Απριλίου, η ημέρα που γιορτάζει ο χορός
Το Κλουβί με τις Τρελές: Η νέα ξεκαρδιστική παράσταση του Φώτη Γεωργίδη
Μια παράσταση που θα γεμίσει το φετινό μας καλοκαίρι με γκλίτερ, χρώμα και μουσική απο ένα λαμπερό, κωμικό καστ!
Το θεατρικό έργο "FAT" του ΘΟΚ παρουσιάστηκε στη Σλοβενία
Στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου Συνόδου των Θεάτρων της Ευρώπης και του Φεστιβάλ του Young Europe IV