Δημοσιεύτηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2017
Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις δουλειές της Μαγδαλένας Ζήρα, όλα αυτά τα χρόνια, για τρεις κυρίως λόγους. Πρώτον, για τη μοντέρνα αισθητική και σκηνοθετική ματιά που έχει στις δραματουργικές δομές που χρησιμοποιεί σε κάθε δουλειά της, δεύτερον για τους αντισυμβατικούς, θα έλεγα, θεατρικούς χώρους που χρησιμοποιεί, βγαίνοντας εκτός θεατρικής αίθουσας και τρίτον για τη βαθιά φιλολογική της μελέτη σε κάθε έργο.
Από τη σημαντική της φιλολογική μελέτη στον ‘Φορτουνάτο’ μερικά χρόνια πριν, μέχρι την εν λόγω παράσταση, η Ζήρα απέδειξε ξανά πως δεν αφήνεται να χαθεί στις γραμμές της δραματουργίας και κοιτάζει πέραν από αυτές αμφισβητώντας πολλές φορές ως σωστή ερευνήτρια, τις υπάρχουσες θεωρίες και μελέτες, θέτοντας ερωτήματα και προβληματισμούς.
Για άλλη μία φορά θαύμασα την Ζήρα για τους πιο πάνω λόγους παρακολουθώντας την ‘Ιφιγένεια εν Αυλίδι’ του Ευριπίδη τον περασμένο Ιούλιο και κυρίως λάτρεψα το ζωντανό σκηνικό, στο οποίο τοποθέτησε την παράσταση: τον χώρο του παρκινγκ, απέναντι από το Λήδρα Πάλας με την νεκρή ζώνη και τα αρχοντικά της κατεχόμενης Λευκωσίας ζωντανό σκηνικό μπροστά μας.
Η Μαγδαλένα Ζήρα πρόσφερε μία σύγχρονη θεατρική πρόταση αρχαίου ελληνικού δράματος με δική της δραματουργική επεξεργασία, διασκευή και μετάφραση αναδεικνύοντας τον κυνισμό του κέντρου εξουσίας που αποφασίζει ερήμην του λαού θυσιάζοντας αθώους στο βωμό της επεκτατικής της πολιτικής. Μία απόλυτα σημερινή ερμηνεία της τραγωδίας του Ευριπίδη που μας φέρνει αντιμέτωπους με την πικρή αλήθεια που ισχύει εδώ και αιώνες: την παντοδυναμία της εξουσίας.
Ομολογώ πως η ματιά μου κατά τη διάρκεια της παράστασης ξέφευγε πολλές στιγμές, φευγαλέα στην ‘άλλη πλευρά’ τη δικιά μας Αυλίδα, όπου ο ούριος άνεμος δεν φύσηξε ακόμα παρά τις θυσίες και τα δάκρυα. Ένας ‘ούριος άνεμος’ που χρειάστηκε πολλά αθώα θύματα μέχρι και σήμερα. Μια σφιχτοδεμένη, αν και μακρά, παράσταση με τις Νίκη Δραγούμη (Ιφιγένεια) και Παναγιώτα Παπαγεωργίου (Κλυταιμνήστρα) να επιβεβαιώνουν για άλλη μία φορά τη θέση τους στις καλύτερες και υποσχόμενες ηθοποιούς της γενιάς τους. Η εσωτερικότητα της ερμηνείας της Παπαγεωργίου και η πιστή υπακοή στις σκηνοθετικές οδηγίες της Δραγούμη ανέδειξαν τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των δύο ηρωίδων και μετέφεραν στο κοινό εκείνο ακριβώς το συναίσθημα της απόγνωσης αλλά και επίγνωσης ενός θύματος.
Μαζί ένας υποκριτικά ισχυρός Αγαμέμνονας από τον Ανδρέα Τσέλεπο, ο οποίος ακολουθώντας πιστά τις σκηνοθετικές οδηγίες έδωσε μία άλλη διάσταση του συγκεκριμένου ρόλου. Ένα τοπίο μουντό, ρεαλιστικό, το οποίο όπως ακριβώς και στην περίπτωση της ‘Ιφιγένειας’ της Ζήρα έχει μία άλλη ιστορία να μας πει. Εκείνη την ιστορία της θυσίας αθώων θυμάτων στον βωμό ιμπεριαλιστικών εκστρατειών, εκείνη την ιστορία που το 2017 είναι η πραγματικότητά μας που οι ισχυροί του πλανήτη αναζητούν τη νέα Ιφιγένεια ως σφάγειο για να φυσήξει ο δικός τους ούριος άνεμος για την επόμενη εκστρατεία διάσωσης από την τρομοκρατία…
Έχω περιέργεια να δω, πως θα λειτουργήσει η ίδια παράσταση σκηνικά και σκηνοθετικά, που ανεβαίνει απόψε Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου, στην αυλή του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Τράπεζας Κύπρου. Η Ζήρα σίγουρα έχει τη λύση…
Πεμ 21 Σεπ, αυλή Πολιτιστικού Ιδρύματος Τραπέζης Κύπρου, 21.00. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Τεχνών Φανερωμένη 17. Είσοδος ελεύθερη.
Σχετικά
Γιώργος Αναγιωτός: "Ο πραγματικός φόβος είναι ο έλεγχος"
Μαζί με την Αντωνία Χαραλάμπους ο Γιώργος Αναγιωτός συνθέτει το δίδυμο ενός σύγχρονου κυπριακού έργου, του ψυχολογικού δράματος "Win Win" των Στέλιου Θεοχάρους και Χριστίνας Βραχίμη
Διεθνής Ημέρα Χορού: Το μήνυμα για το 2025 από τον σπουδαίο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ
Ο σπουδαίος χορευτής και χορογράφος έχει επιλεγεί φέτος από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΙΘ για τη συγγραφή του Μηνύματος για τη Διεθνή Ημέρα Χορού 2025 που γιορτάζεται στις 29 Απριλίου
Θέλω να δω τον Πάπα: Η οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη έρχεται στον ΘΟΚ
Η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής φέρνει στην Κύπρο για τρεις μοναδικές παραστάσεις
«Η Μπαλάντα της Φρίκης» επιστρέφει για μία ακόμα παράσταση
Το έργο αφηγείται– με σπαρακτική δύναμη και αφοπλιστική αλήθεια– την προσωπική μαρτυρία μιας γυναίκας που βασανίστηκε απάνθρωπα κατά τη διάρκεια της Χούντας
Δυο τελευταίες παραστάσεις για την οικογενειακή παράσταση «Μια φούστα παραμύθκια»
Λόγω αυξημένης ζήτησης η τεράστια φούστα επιστρέφει επί σκηνής
Πάμε Θέατρο: Οδηγός με 20 ενδιαφέρουσες παραστάσεις μέχρι το καλοκαίρι
Οι σκηνές του νησιού γεμίζουν ήχους, φώτα και χειροκροτήματα
"Συνταγή δυστυχίας": Μια παράσταση για πικρή εξερεύνηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς
Βασισμένη στο εμβληματικό βιβλίο του Paul Watzlawick «Φτιάξε τη Δυστυχία σου Μόνος σου»
H Alpha Square ανεβάζει το έργο "Παίρνοντας θέση" του Ρόναλντ Χάργουντ
Η Ζώνη Αμερικανικής Κατοχής στο Βερολίνο σε κτίριο του 1926 στην Λευκωσία
"Φουκού": Το νέο καλοκαιρινό έργο του Φώτη Γεωργίδη που μιλάει με χιούμορ για όσα μας καίνε
Η προπώληση ξεκίνησε
Το Υπόγειο Θεατρήρι ανεβάζει "Το ημέρωμα της Στρίγγλας"
Το έργο είναι βασισμένο στο εμβληματικό θεατρικό του Γουίλιαμ Σαίξπηρ
Η OPEN ARTS παρουσιάζει στο Περιβόλι, την κωμωδία του Σαίξπηρ ''Δωδέκατη Νύχτα''
Η επιστροφή στην κανονικότητα κρέμεται από μία κλωστή
