Netflix: 7+1 ισπανικά ψυχολογικά θρίλερ που θα σου κόψουν την ανάσα

Δημοσιεύτηκε στις 05 Μαΐου 2020

8 ταινίες από την Ισπανία που κινούνται στο είδος των αστυνομικών και ψυχολογικών θρίλερ (όχι τρόμου) και μπορείτε να τα δείτε στο Netflix.

H Οφθαλμαπάτη (Mirage, 2018)
Εξαιτίας μιας χωροχρονικής δυσλειτουργίας, η Βέρα (Αντριάνα Ουγάρτε) σώζει τη ζωή ενός αγοριού 25 χρόνια πριν. Χάνει όμως την κόρη της, την οποία παλεύει να φέρει πίσω. Μία από τις πρώτες ισπανικές ταινίες σε παραγωγή Netflix που προσπάθησε να εκμεταλλευθεί την επιτυχία του «La Casa de Papel» και το τηλεοπτικό-κινηματογραφικό brand name με το όνομα Ισπανία. Το καταφέρνει περίφημα, μάλιστα ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές στην «Οφθαλμαπάτη» είναι ο «Ελ Προφεσόρ» Άλβαρο Μόρτε, «μαγνήτης» για πολλούς εδώ. «Η Οφθαλμαπάτη» μας καλεί σε ένα ταξίδι μπροστά και πίσω στο χρόνο, με σκοτεινή ατμόσφαιρα και ανατροπές, μία ταινία που κινείται ανάμεσα στο θρίλερ και την επιστημονική φαντασία που πρέπει να δώσεις βάση στις λεπτομέρειες και στο τέλος θα αποζημιωθείς. Μπορείς να την συγκρίνεις με το άλλο ισπανικό «έπος», την ταινία «Timecrimes» του 2007, αν αυτό δεν θεωρηθεί «ιεροσυλία» για κάποιους φανατικούς φίλους του συγκεκριμένου κινηματογραφικού είδους. 

Η Σιωπή του Βάλτου (El Silencio del Pantano, 2019)
Ένας επιτυχημένος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων καταργεί τα όρια φαντασίας-πραγματικότητας, ερευνώντας τη διαφθορά για το νέο βιβλίο του. Πολλές φορές η ίδια η πραγματικότητα είναι πιο τρομακτική από τις ιστορίες που γράφει, ενώ ένα πτώμα -εμφανίζεται – σαν σε αρχαίο τελετουργικό - στον ποταμό Τούρια και θα συνταράξει την τοπική κοινωνία της Βαλένθια. Βασισμένη στο ομότιτλο αστυνομικό μυθιστόρημα του συγγραφέα Juanjo Braulio, «Η Σιωπή του Βάλτου» είναι άλλο ένα σφιχτοδεμένο αστυνομικό θρίλερ από την Ισπανία που αξίζει την προσοχή σας. Πρωταγωνιστής, ο γνωστός και αγαπημένος Πέδρο Αλόνσο, o Μπερλίν του «La Casa de Papel», ίσως ένα έξτρα κίνητρο να τον δείτε σε έναν διαφορετικό ρόλο. Ίσως και όχι τόσο διαφορετικό…

Η Σιωπή του ΒάλτουΗ Σιωπή του Βάλτου
Η Οργή ενός Υπομονετικού Ανθρώπου (Tarde para la ira, 2016)
Όταν το ταίρι του σκοτώνεται κατά τη διάρκεια μίας ληστείας, ο ήσυχος Χοσέ αρχίζει να φλερτάρει την Άνα, την ιδιοκτήτρια ενός καφέ, που αγνοεί τους απώτερους σκοπούς του. Η Άνα πέρασε οκτώ ολόκληρα χρόνια περιμένοντας τον σύζυγό της, τον Κούρο, να αποφυλακιστεί, κάτι που αναμένεται να γίνει σύντομα. Θυμάμαι καλά πως την είχα δει στο σινεμά πριν τέσσερα χρόνια πάντοτε τη θεωρούσα μία από τις καλύτερες ταινίες εκείνης της χρονιάς (καλοκαίρι 2017 είχε κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες).  Κουβαλάει πολλές περγαμηνές πάνω της, όπως τέσσερα βραβεία Γκόγια (ανάμεσά τους και αυτό της Καλύτερης Ταινίας), σίγουρα ότι καλύτερο υπάρχει στο Netflix από την Ισπανία αυτή τη στιγμή . Ένα «σφιχτό» δραματικό θρίλερ και με πολλές ανατροπές και εξαιρετικές ερμηνείες.

Έχω Ακόμα το Κλειδί (Hogar, 2020)
Ένας άνεργος διαφημιστής (Χαβιέρ) αρχίζει να παρακολουθεί τους νέους ενοίκους του παλιού του σπιτιού και τα κίνητρά του για την οικογένεια γίνονται σκοτεινά. Αρνείται να δεχτεί τη νέα συνθήκη ζωής, ενώ πηγαίνει κάθε μέρα σε συνεντεύξεις για δουλειά, άλλοτε γυρνάει άσκοπα. Την ίδια στιγμή η γυναίκα του αρχίζει να εργάζεται και πάλι και ο γιος του πηγαίνει πλέον σε δημόσιο σχολείο από το ακριβό ιδιωτικό της περασμένης χρονιάς. Κάπου εκεί ο Χαβιέρ θα βάλει σε λειτουργία ένα σχέδιο με δραματικά αποτελέσματα. Πρωταγωνιστές στην ταινία ο  πολυβραβευμένος ηθοποιός Χαβιέρ Γκουτιέρεζ (ψάξτε οπωσδήποτε την ταινία «Το Μικρό Νησί» από το 2014, μοναδικός ρόλος), σε έναν ιδιαίτερο ρόλο, μαζί με τον Μάριο Κάσας από τον «Αόρατο Επισκέπτη». Δεν νομίζω κανείς να συμπαθήσει τον διαφημιστή Χαβιέρ, αλλά εσείς θα κρίνετε… Μία ταινία που ισορροπεί ανάμεσα στην ηθική και το απόλυτο κακό.

Η Κληρονομιά των Οστών (Legado en los Ηuesos, 2019)
Έναν χρόνο μετά την εξιχνίαση μιας σειράς φόνων, η αστυνόμος Αμάια (Μάρτα Ετούρα) αντιμετωπίζει ένα σχετικό μυστήριο στην κοιλάδα του Μπαζτάν στα βόρεια της Ισπανίας που την επηρεάζει και σε προσωπικό επίπεδο. «Η Κληρονομιά των Οστών» είναι το δεύτερο βιβλίο μέσα από την τριλογία βιβλίων «Μπαζτάν» της Ισπανίδας συγγραφέας Ντολόρες Ρεντόντο, ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα αστυνομικά βιβλία μυστηρίου της τελευταίας δεκαετίας στην Ισπανία. Το 2017 είχε μεταφερθεί σε ταινία και ο «Αόρατος Φύλακας», επίσης μέσα από την τριλογία της Ρεντόντο και πρωταγωνίστρια ξανά την Μάρτα Ετούρα, δυστυχώς δεν βλέπουμε αυτή την ταινία να υπάρχει σήμερα στην «βιβλιοθήκη» του Netflix. Κρίμα γιατί θα πήγαινε πακέτο με την «Κληρονομιά των Οστών», ένα πολύ ενδιαφέρον αστυνομικό θρίλερ που σκαρφάλωσε στις πρώτες θέσεις του ελληνικού TOP 10.

Αόρατος Επισκέπτης (Contratiempo, 2017)
Ο Αντριάν Ντόρια (Μάριο Κάσας), νέος επιχειρηματίας στο αποκορύφωμα της καριέρας του, ξυπνά κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, ενώ δίπλα του βρίσκεται το νεκρό σώμα της ερωμένης του, Λάουρα. Χωρίς να μπορεί να εξηγήσει το πως βρέθηκε εκεί, αλλά και να βρει άλλοθι για το έγκλημα, ο Ντόρια προσλαμβάνει την Βιρτζίνια Γκότμαν, διακεκριμένη δικηγόρο, για να τον υποστηρίξει. Μέσα σε μία νύχτα, οι δυο τους θα πρέπει να συνεργαστούν για να ξεκαθαρίσουν τι έχει συμβεί, ξεκινώντας έναν ξέφρενο αγώνα δρόμου ενάντια στο χρόνο, αλλά και σε όλους τους νόμους της λογικής. Ταινιάρα από τις λίγες, την είχα δει πριν τέσσερα χρόνια, ακριβώς την ίδια εποχή με την «Οργή ενός Υπομονετικού Ανθρώπου» και από τότε ανακάλυψα έναν διαφορετικό ισπανικό κινηματογράφο, που πήγαινε πέρα από τις ταινίες τρόμου (σχολή ολόκληρη) ή έναν Αλμοδόβαρ και Μπουνιουέλ.

Αγνοούμενη (Perdida, 2018)
Μία αστυνομικός, η παιδική φίλη της οποίας εξαφανίστηκε στην Παταγονία πριν χρόνια, αρχίζει νέα έρευνα για να βρει απαντήσεις και βλέπει τη δική της ζωή να κινδυνεύει. Η «Αγνοούμενη» είναι μία ταινία βασισμένη στο αστυνομικό μυθιστόρημα «Cornelia» της αργεντινής συγγραφέας Φλόρενς Ετσέβες, μία παραγωγή ανάμεσα στην Ισπανία και την Αργεντινή. Η δράση τοποθετείται, τουλάχιστον εν μέρει, στη μαγευτική και χιονισμένη Παταγονία, σίγουρα κάτι το διαφορετικό από τις υπόλοιπες ταινίες που παρουσιάζουμε σε αυτό το αφιέρωμα. Η ταινία, χωρίς να λείπουν τα διάφορα θέματα στο ρυθμό (μας θυμίζει λίγο τον «Χιονάνθρωπο» με τον Μάικλ Φασμπέντερ που μας άφησε με ανάμικτα συναισθήματα), αξίζει πραγματικά την προσοχή όσων ψάχνουν για ένα αγωνιώδες αστυνομικό θρίλερ.

Το Χαμένο Αγόρι (Secuestro, 2016)
Η Πατρίτσια ντε Λούκας (Μπλάνκα Πορτίγιο), μία κορυφαία δικηγόρος, βλέπει τη ζωή της να μετατρέπεται σε εφιάλτη, όταν ο κωφάλαλος γιος της Βίκτορ εξαφανίζεται από το σχολείο χωρίς κανένα ίχνος. Λίγες ώρες μετά, το παιδί εμφανίζεται γεμάτο μώλωπες και καταϊδρωμένο, ισχυριζόμενο πως το απήγαγε ένας άντρας, από τα χέρια του οποίου κατάφερε να δραπετεύσει. Η αστυνομία κινητοποιείται και αφού δείξει φωτογραφίες υπόπτων στον μικρό Βίκτορ, ο κύριος ύποπτος συλλαμβάνεται. Ωστόσο, τα αποδεικτικά στοιχεία δεν είναι ακλόνητα και ο υποτιθέμενος απαγωγέας αφήνεται ελεύθερος από την αστυνομία. Η Πατρίσια, φοβισμένη για την ασφάλεια του γιου της, παρασύρεται και υποκύπτει, ως μητέρα, σε κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ πριν: παίρνει τη δικαιοσύνη στα χέρια της. Η κατάσταση κλιμακώνεται εκτός ελέγχου και οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες. Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ από την Ισπανία, στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες είχε κυκλοφορήσει με τον τίτλο «Απαγωγή». Μην μπερδευτείτε με τους δύο τίτλους, μιλάμε για την ίδια ταινία.

Πηγή: athensvoice.gr