Δημοσιεύτηκε στις 07 Ιουνίου 2018
Την ευριπίδεια τραγωδία, Μήδεια, μείγμα ηθικής ιδιαιτερότητας και ισχυρού πάθους, παρουσιάζει το ουγγρικό θεατρικό σχήμα Spectrum Theatre, που εδρεύει στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας. Στην αριστουργηματική αυτή τραγωδία, η οποία πραγματεύεται την τελευταία πράξη της παθιασμένης σχέσης του Ιάσονα με τη Μήδεια, ο Ιάσονας αποφασίζει να εγκαταλείψει τη σύζυγό του για να παντρευτεί την κόρη του βασιλιά Κρέοντα και η προδομένη Μήδεια τον εκδικείται με τον πιο σκληρό τρόπο: τη δολοφονία των παιδιών τους.
Σε ένα λιτό σκηνικό χώρο, η σκηνοθέτις Βιόλα Τoρόκ εστιάζει μέσω του λόγου, στον εσωτερικό κόσμο των δραματικών προσώπων, αναδεικνύοντας τον ψυχισμό του καθενός. Η χρήση μουσικής, βασισμένη σε παραδοσιακά ουγγρικά δημοτικά τραγούδια, έχει ως στόχο να τονίσει το «πάντρεμα» του παλιού με το σύγχρονο, τις διαχρονικές αξίες της ηθικής, της δικαιοσύνης και τον αγώνα της Μήδειας για εκδίκηση σε έναν κόσμο απατηλό, άδικο και σκληρό.
Με αγγλικούς και ελληνικούς υπέρτιτλους
Μετάφραση: Ζούζια Ρακόβσκι
Σκηνοθεσία: Βιόλα Τορόκ
Σκηνογραφία: Τίμεα Τάκακς
Μουσική: Λάζλο Κέλεμεν
Σχεδιασμός ήχου και φωτισμού: Ρόμπερτ Ίνκζε
Υπεύθυνη παραγωγής: Σζούσζα Μέντβε
Διανομή:
Έμοκε-Κατίνκα Μάρτον (Μήδεια), Άννα Σζας (Τροφός), Άντρας Κόρπος (Ιάσων), Γκεόρτζι Κάρπ (Κρέων, βασιλιάς της Κορίνθου), Σάντορ Τάταϊ (Αιγέας, βασιλιάς της Αθήνας)
Σκηνοθετικό σημείωμα
«Πίσω πηγαίνουν τα ιερά νερά των ποταμών
κι ανάποδα γυρίζουν δικαιοσύνη κι όλα.
Των αντρών γεμάτοι δόλο οι στοχασμοί
κι η πίστη για τους θεούς λιγόστεψε.»
(Ευριπίδης)
Η πολυσυζητημένη ιστορία της Μήδειας είναι η διαχρονική τραγωδία της γυναίκας, που δεν έχει άλλη επιλογή, από το να αγωνίζεται για δικαιοσύνη στον απατηλό, άδικο και σκληρό κόσμο. Η μοναξιά της Μήδειας ενισχύεται από την απομόνωσή της, την κατάστασή της ως ξένη και τον ξεριζωμό τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει κάποιος που φεύγει από την πατρίδα του.
Η ιστορία της Μήδειας είναι η τραγωδία της γυναίκας που αναλαμβάνει την ευθύνη στην ανατροφή των παιδιών της, η οποία - αφού έχει πληγωθεί κι απογοητευθεί πρώτα από το σύντροφό της, τον έρωτα της ζωής της - απογοητεύεται από τις κοσμικές αρχές και την αδιαφορία των ανθρώπων. Κάνει την συγκλονιστική επιλογή να αφαιρέσει τη ζωή των γιων της αντί να τους αφήσει στα χέρια του εχθρού, σε αυτόν τον κακοήθη και ψευδή κόσμο.
Η Μήδεια είναι η τραγική ηρωίδα που εναντιώνεται όχι μόνο στις αρχές που προσπαθούν να τη σβήσουν, αλλά και στον ίδιο τον εαυτό μέσα της, στις δικές της αγωνίες και θυμούς, στα συναισθήματά της, στο πεπρωμένο της, στις θείες παρορμήσεις, προκειμένου να μπορέσει να καταλάβει καλύτερα γιατί η ζωή της έχει καταλήξει έτσι. Αναζητεί δικαιοσύνη και ορκίζεται εκδίκηση, αλλά αναφερόμενη στον εαυτό της αναγνωρίζει κάποια θεϊκή έγκριση, ειδικά αφού μπορεί να θεωρήσει τη νέα αυτή ευκαιρία ως δώρο, ως την υπόσχεση ενός νέου ξεκινήματος στην Αθήνα.
[…] Η εκδοχή του θεατρικού έργου που παρουσιάζει το Θέατρο Σπέκτρουμ, έχει ως επίκεντρο κυρίως τον εσωτερικό κόσμο του κάθε χαρακτήρα - την πανέμορφη ψυχή κάθε προσώπου που εμφανίζεται στη σκηνή. Για να τονίσουμε αυτό το επίκεντρο, χρησιμοποιήσαμε ελάχιστη σκηνογραφία. Παράλληλα με αυτό το σκεπτικό η εκδοχή της Μήδειας σε σκηνοθεσία Βιόλα Τορόκ, είναι μοναδική λόγω των μουσικών τμημάτων που εισάγονται στο έργο. Η ίδια η μουσική είναι ειδικά σχεδιασμένη και επιλεγμένη για το συγκεκριμένο δράμα, έχοντας ως αρχική έμπνευση παραδοσιακά ουγγρικά λαϊκά τραγούδια. Το σκεπτικό πίσω από τη μουσική που χρησιμοποιείται στο δράμα σχετίζεται με το «πάντρεμα» αληθινών αξιών με αξίες φαινομενικά παλιές - από τη μία οι (φαινομενικά) απαρχαιωμένες αξίες της Μήδειας κι από την άλλη η φαινομενικά παλιά και ξεχασμένη πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής της Τρανσυλβανίας. Όπως οι αξίες της Μήδειας, η μουσική που χρησιμοποιείται στην παράσταση φαντάζει πολύ 'παλαιομοδίτικη' για τον μοδάτο σύγχρονο κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα.
Τα ερωτήματα που μπορεί να κατακλύσουν το μυαλό κάποιου γνωρίζοντας τη Μήδεια, μπορούν να καταλήξουν σε ένα ζύγισμα για την αλήθεια τέτοιων αξιών όπως η ηθική και η δικαιοσύνη - έννοιες που (δεν θα έπρεπε να) έχουν ημερομηνία λήξης.
Βιόλα Τορόκ
Παραστάσεις
Δευτέρα 16 Ιουλίου, Αμφιθέατρο «το σκαλί» Αγλαντζιά
Τετάρτη 18 Ιουλίου, Αρχαίο Ωδείο Πάφου
-
Πολιτιστικός χώρος Σκαλί Αγλαντζιάς
16 Ιουλίου 2018
-
Αρχαίο Ωδείο Πάφου
18 Ιουλίου 2018
Σχετικά
«Ο φίλος μου ο Ντοστογιέφσκι» της Δήμητρας Παπαδοπούλου ανεβαίνει στην Κύπρο
Σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη με πρωταγωνιστή τον Παύλο Λουτσίδη
Meatball: Η vegan κωμωδία της ΕΘΑΛ στο 8ο Φεστιβάλ Θεάτρου του Δήμου Στροβόλου
Τελικά πόσο βιγκανισμό αντέχει η ψυχή μας;
H Θεατρική Ομάδα Garage ανεβάζει το έργο «Άγγελοι στην Κόλαση»
Bασισμένο στο έργο του Έρνεστ Λέμαν, σε σκηνοθεσία του Μάριου Ζησίμου
Ο Τζον Μάλκοβιτς στη Λεμεσό στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου Κύπρου
Ο κορυφαίος διεθνούς φήμης ηθοποιός επί σκηνής μαζί με δύο πιάνα, ένα βιολί και ένα ακορντεόν
Ο ΘΟΚ αποχαιρετά τον σπουδαίο Νίκο Χαραλάμπους
Η μεγάλη οικογένεια του θεάτρου θρηνεί από χθες την απώλεια ενός εκλεκτού ανθρώπου που αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην τέχνη και το θέατρο με απέραντη δημιουργικότητα και ήθος
Η ξεκαρδιστική κωμωδία των Ρέππα-Παπαθανασίου "Βάφτα Μαύρα με χρώμα" ανεβαίνει στην Κύπρο
Σε διασκευή Δημήτρη Τοκαρή και σκηνοθεσία Νεοκλή Νεοκλέους
Ο Δρ. Γεώργιος Ορφανίδης γράφει για τις «Αλεπούδες» του Poınt To Contemporary Theater
Κριτική από τον Δρ. Γεώργιο Ορφανίδη, Θεωρητικό Τέχνης
«Μαρτυρίες Μνημονεύουν»: Ένα σκηνικό αφιέρωμα στα 50 χρόνια τουρκικής εισβολής
Με έξι θεατρικές μαρτυρίες καθώς και έξι τραγούδια
3 εξαιρετικές αθηναϊκές παραστάσεις έρχονται στην Κύπρο
Ελληνικό θέατρο στην Κύπρο μέσα από τρεις απολαυστικές θεατρικές παραστάσεις
Το Θεατρικό Μουσείο γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου με εκδηλώσεις και δωρεάν είσοδο
Θα πραγματοποιούνται δωρεάν ξεναγήσεις
Αινιγματικές Παραλλαγές με τους Γιάννη Μπέζο και Πυγμαλίων Δαδακαρίδη στην Κύπρο
Η παράσταση που αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς και απέσπασε βραβεία, έρχεται για λίγες παραστάσεις στην Κύπρο